در بحث مدعیان. دشمنان به خصوص یهودی ها برنامه ریزی های مختلفی می کنند و به دنبال این هستند که در ایران مدعیان دروغین بتراشند. آنها می کوشند از افراد نفوذ پذیر موجود در ایران سوئ استفاده کنند و انگیزه ی افراد را به حرکت در آوردند به همین دلیل به تشویق آنها می پردازند و در چند سال اخیر تعداد مدعیانی که آنها در ایران به حرکت در آورده اند بسیار زیاد شده است.

شخصی در جنوب ادعا می کند که با امام زمان ارتباط دارد و در مجالس خود با مریدانش احکام غیر شرعی صادر می کند و مریدانش را مجبور می کند تا در همان جا این کار را انجام دهند تا برای این رفتار را به یک رفتار طبیعی تبدیل شود و در انجام آن تعلل نکنند.

اما اتفاق بعدی بین وبلاگ نویسان بوده است که فردی در اعتکاف خود را سوشیانس معرفی می کند و می گوید: بعد از ماه رمضان ظهور خواهد کرد. نمونه ی بعدی فردی مکانیک است که ادعا می کند بعد از 11 سال به مقام مهدی صغیر رسیده است و مهدی کبیر ظهور نخواهد کرد و دستورات دینی خود را از ائمه گرفته است و ادعا می کند که با 3 نفر از ائمه ارتباط مستقیم دارد و می گوید: 1ماه است که در این زمینه فعال شده ام و دستوراتی که ائمه به من می گویند اجرا می کنم و خود را جزئ 30ام قرآن می داند.

ادعاهای افراد از 5-70 ساله می باشد بسیاری از افراد که این ادعاها را می کنند خود مشکل روحی و روانی دارند. فرقه های مختلفی هستند که ذهنیت آنها را خراب می کنند و اعتقادات دینی آنها مثل نماز خواندن و روزه گرفتن را ضعیف و به اعتقادات دروغین تبدیل می کند که بدون شک این فرقه متعلق به صهیونیست می باشد.

افرادی که ادعای امام زمان بودن و یا ادعاهای دیگر می کنند شاید سواد کمی داشته باشند اما مریدان آنها انسانهای باسوادی هستند.

 پس من نزد نرجس شدم و وى را بدان خبر دادم و از حالش پرسیدم. گفت: یا مولاتى! من اثر حمل در خود نمى‏بینم. حکیمه گفت: همه شب نزد نرجس مى‏بودم و گوش مى‏دادم و منتظر تا نزدیک طلوع فجر. پس به خاطرم گذشت که صبح نزدیک شد و هیچ اثر ظاهر نیست. فى الحال ابومحمّد عسکرى آواز داد که یا عمّه! شک مکن که ولادت نزدیک شد. من خجل شدم.

 ناگاه نرجس از میان خانه برجست ترسان و لرزان. من وى را در بغل گرفتم. ابومحمّدعلیه السّلام  آواز داد که یا عمّه! (اِنّا اَنْزَلْناهُ) برخوان. من، (اِنّا اَنْزَلْناهُ)، خواندن گرفتم. کودک نیز در شکم مى‏خواند چنان که من مى‏خواندم. ناگاه کودک بر من سلام کرد. من بترسیدم و متعجّب گشتم. ابومحمّدعلیه السّلام  آواز داد که اى عمّه! تعجّب مکن از امر حق تعالى که خداى تعالى ما را در کودکى به سخن آورد و در حال بزرگى ما را حجّت گرداند. در این بودیم که نرجس را از نظر من غایب کردند و وى را نمى‏دیدم چنان که گفتى میان من و میان وى حجابى کردند. پس من نزد ابى‏محمّدعلیه السّلام دویدم و فریاد برداشتم از این حالت.

 فرمود: اى عمّه! مترس و بازگرد که حجاب زایل شود و تو او را فى‏الحال ببینى. پس به جاى خود شدم. نرجس را دیدم که اثر نور عظیم بر وى ظاهر شده و کودک را دیدم به سجود افتاده، زانوها به زمین و انگشت سبّابه برداشته، مى‏گفت:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَاَنَّ جَدّى مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَاَنَّ اَبى عَلِیّاً وَلِىُّ اللَّهِ.

 آن گاه یک یک امام را یاد مى‏کرد تا به خود رسید، گفت: خدایا! وعده‏اى که مرا کرده‏اى روا کن و کار مرا تمام کن و قدم مرا ثابت دار و زمین را پر قسط و عدل گردان!

 پس ابومحمّد عسکرى‏علیه السّلام  آواز داد که یا عمّه! او را نزد من آر! من او را برداشتم و نزد وى بردم. بر پدر خود سلام کرد. ابومحمّدعلیه السّلام وى را از من فرا گرفت و مرغان سبز دیدم که بر سر وى پرواز مى‏کردند. من از آن پرسیدم. ابومحمّد گفت: فرشتگان‏اند و اشارت به یکى از ایشان کرد که بزرگتر بود و گفت: این جبرئیل است. پس ابومحمّد، خلف را به جبرئیل سفارش فرمود. آن گاه زبان در دهن مبارک خلف کرد و خلف، زبان مبارک پدر بزرگوار خود بسیار مکید. آنگه پدر، پسر را گفت:

 اُنْطُقْ بِاِذْنِ اللَّهِ تَعالى

 سخن گو به فرمان خداى تعالى.

 گفت:

 (اَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْعَلیمِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ! بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَنُریدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِى الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ وَنُ’مَکِّنَ لَ’هُمْ فِى الْأَرْضِ وَنُرِىَ فِرْعَوْنَ وَهامانَ وَجُنُودَهُما مِنْهُمْ ماکانُوا یَحْذَرُونَ).

 بارى و این چنین بود که حضرت بقیّة اللَّه الأعظم - آن میراث‏ دار سلسله ‏ى انبیا و مشعل هدایت و عصاره‏ ى نبوّت و خلاصه ‏ى امامت - پاى بر این کره ‏ى خاکى نهاد.